Galiba bu kadar uzun ara vermemin nedeni dogru durust bir seyler yazayim diye kasip durmam. Ben de kasmayayim o zaman ve geldigi gibi yazayim.
Yunus buyuyor, artik daha fazla konusuyor. Kelime haznesi artti, artik yeni bir kelime duydugunda aynen tekrar ediyor. Tabii bu cogunlukla Ispanyolca oluyor ama Turkce de tekrar ettigi oluyor.
Onun kelime haznesi artip konusmasi gelistikce benim ikilemim de artiyor. Daha once hic ondan duymadigim bir kelimeyi hop diye soyleyiverdiginde yalnizca sevinmek varken
-Ispanyolca tekrar edersem kafasi karisir mi
-Evet tatlim aferin deyip turkcesini soylersen kafasi daha da karisir di mi
-Hic bir sey soylemesem bu sefer de destek vermemis olmuyor muyum
Diye uzayip gidiyor. Neyse kim demis ki bu is kolay. Ayrica benim uc dili de sular seller gibi konussundan cok derdim dogal olmak, en dogal da Turkce oluyor haliyle.
Galiba fazla dusunmek annelik acisindan hic iyi degil. Ama dusunmemek uzerine dusunmek daha da sacma...
